Korespondencja z Krakowa

KOPIEC JANA PAWŁA II

Rada Dzielnicy Grzegórzki w Krakowie podjęła decyzję dotyczącą budowy Kopca Jana Pawła II. Zważywszy całokształt życia Papieża Polaka, posadowienie Kopca Jego Imienia właśnie w Jego ukochanym Krakowie znajduje pełne uzasadnienie. Tu przecież spędził swoją młodość górną i chmurną, tu rozpoczął posługę kapłańską. Należy przypomnieć, iż w czasie pogrzebu Ojca Świętego, wierni odprowadzający go na spoczynek wnosili prośbę i życzenie: "natychmiast święty". Bo też i święte było jego życie, pełne poświęceń i cudownych uzdrowień. On, szczególny czciciel Królowej Polski, wyjednał u Niej łaskę wyrwania Polski z domu niewoli komunistycznej. On jako nieprzejednany wielki Patriota swojej ziemi ojczystej wzbudzał lęk adwersarzy bolszewickich, którzy nie poniechali zamachów na Jego życie. Jeden zamach to ogólnie znany w Watykanie, drugi, późniejszy, mało znany dokonany w Portugalii w 1982 roku. Papież został zraniony nożem przez szalonego, ultrakonserwatywnego, hiszpańskiego księdza. Stało się to 12 maja w Fatimie, dokąd Jan Paweł II udał się, aby podziękować za szczęśliwy powrót do zdrowia po ranie od kuli tureckiego zamachowca Mehmeta Alego Agcy. Ksiądz Juan Fernandez Krohn został aresztowany i spędził w portugalskim więzieniu kilka lat, zanim został deportowany do Hiszpanii. Papież kontynuował podróż nie ujawniając odniesionych obrażeń. Historycy są zgodni, to Papież Polak obalił komunizm swoją osobowością. Nie ulega wątpliwości, że Jan Paweł II uważał komunizm za ustrój zły, niesprawiedliwy, oparty na kłamstwie i wizji człowieka, która była absolutnie sprzeczna z wizją chrześcijańską. Duchowy sprzeciw wobec komunizmu można odczytać nie tylko w pismach Papieża, ale jeszcze wcześniej, gdy był on arcybiskupem, metropolitą krakowskim i żył pod rygorami komunizmu. Profesor Wojciech Roszkowski, historyk, zadaje pytanie: "Co w nauczaniu i postawie Ojca Świętego przyczyniło się w największym stopniu do upadku komunizmu? Jego osobowość, która była niezwykle głęboko nasycona chrześcijaństwem. Chodzi o postawę afirmacji człowieka, która była połączona ze zdecydowanym przeciwstawianiem się złu. Papież bardzo wyraźnie oddzielał człowieka, którego dłoń ściskał, od jego złych czynów. Dlatego Jan Paweł II spotykał się z przywódcami reżimów komunistycznych, np. gen. Wojciechem Jaruzelskim, czy Fidelem Castro. Myślę, że on nawet wprowadzał ich w pewne zakłopotanie tą afirmacją ich człowieczeństwa, a jednocześnie dawaniem im do zrozumienia, że błądzą. To była największa siła Ojca Świętego w walce z komunizmem."

Stowarzyszenie Budowy Kopca Pomnika Jana Pawła II powstało 17 listopada 2002 roku. Założone zostało przez grupę ludzi zamierzających przez wybudowanie Kopca-Pomnika uczcić 25-lecie działalności i pontyfikatu Jana Pawła II ze szczególną misją wybudowania Kopca wraz z obiektami: Centrum Pomocy Rodzinie, Muzeum, Sali teatralno-kinowej, biblioteki, parku. Godność prezesa Stowarzyszenia piastuje Wiesław Sygnet. Niżej podpisany ma zaszczyt być członkiem tego Stowarzyszenia. Na stronie internetowej stowarzyszenia www.kopiecpomnik.pl jego prezes witając czytelników podkreśla niezwykłość tej strony, poświęconej niezwykłej przecież postaci Jana Pawła II. Papież, Ojciec Święty Jan Paweł II zasługuje na uwiecznienie dlatego, że ten Wielki Człowiek był dla sumienia całego świata przykładem, jak należy wypełniać wołanie Świętego Franciszka z Asyżu "Pokój i dobro". Nasza miłość do Niego i Jego Postawy, oraz pełna akceptacja głoszonych Słów Boga wyraża się między innymi założeniem tego serwisu - konkluduje prezes Stowarzyszenia Wiesław Sygnet. Dr hab. Jan Majda na łamach "Dziennika Polskiego" z dnia 24 grudnia 2008 roku pisze: "Papież Jan Paweł II był największym apostołem w chrystianizacji świata, jak teologiczni badacze podali, iż na początku pontyfikatu polskiego papieża było na świecie 756 milionów katolików, a pod koniec tego pontyfikatu było ich aż miliard sto milionów. Był też Jan Paweł II wielkim polskim patriotą; już jako Karol Wojtyła będąc studentem, profesorem i kardynałem, a potem papieżem, zawsze w swoich homiliach mówił i pisał z wielką miłością do Ojczyzny, tak i w wierszach i książkach; przytoczę choćby takie często podawane Jego patriotyczne wyznanie: "Kocham mój Naród, nigdy nie były mi obojętne jego cierpienia, ograniczenia suwerenności i opresja. Obecnie nie jest mi obojętna ta nowa próba wolności". Genezą tego ludzkiego fenomenu były takie fakty, że od młodości był człowiekiem zdolnym, na wszystkich szczeblach edukacji, od szkoły podstawowej i gimnazjum w Wadowicach, oraz podczas studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim i w Rzymie gdzie otrzymywał najwyższe oceny za swoja wiedzę. Poza tym angażował się w twórczości literackiej, naukowej, w grę w teatrach jako aktor, oraz w podróże zagraniczne do różnych krajów, co w sumie bogaciło Jego mądrość, walory ducha, twórczą energię i wiedzę o człowieku. Fakt, iż Karol Wojtyła uprawiał twórczo kilka dziedzin artystycznych i naukowych, sztukę teatralną, poezję, filozofię, różne tematy naukowe i etyczne - to słusznie nazywa się go człowiekiem renesansu." Karol Wojtyła jest autorem m.in. arcydzieł naukowych "Osoba i czyn", oraz "Miłość i odpowiedzialność". Pisał również wiersze religijno-patriotyczne, napisał sześć dramatów, z których dwa " Brat naszego Boga" i "Przed sklepem jubilera" były często wystawiane. Przeszedł gehennę w czasie okupacji hitlerowskiej, m. in. pracując ciężko jako robotnik w kamieniołomach w dzielnicy Krakowa na Zakrzówku i w fabryce "Solvay", mieszkając z ojcem i Mieczysławem Kotlarczykiem /twórcą teatru Rapsodycznego/ w suterenach przy ul. Tynieckiej 10 w Krakowie w walącej się ruderze, bez ogrzewania, z uchodzącym gazem palnym. Jeżeli taki Kopiec powstanie np. na terenie dawnej fabryki "Solvay" - miejsca pracy Karola Wojtyły w czasie okupacji hitlerowskiej, to jak zapewnia uroczyście ks. prałat Zdzisław J. Paszkowski - Honorowy Obywatel Krakowa, dostarczy on ziemię z Katynia, Charkowa, Bykowni, Miednoje i wszystkich znanych dzisiaj miejsc straceń Polaków na Wschodzie, jako znak wdzięczności dla Ojca Świętego, który zapewniał, że codziennie modli się za Katyń. Wyobrażam sobie - pisze dalej ks. prałat Zdzisław J. Paszkowski, że w Krakowie może być podobnie jak w Waszyngtonie, gdzie Stany Zjednoczone wznosząc pomnik Prezydenta Washington'a zaprosiły wszystkie kraje świata, aby przysłały swój kamień, który został później wmurowany w potężny obelisk. Myślę, że zwłaszcza te kraje, które Ojciec Święty nawiedził i ucałował ich ziemię, odpowiedziałyby z czcią na apel współuczestniczenia w tworzeniu KOPCA.

Ośmielam się zaapelować do wszystkich, szczególnie do wielomilionowej Polonii Amerykańskiej o tworzenie komitetów budowy KOPCA JANA PAWŁA II.

Aleksander Szumański

24.05.2009r.
RODAKpress