PIEŚNI PATRIOTYCZNE
JACEK KOWALSKI & zespół MONOGRAMISTA JK
JACEK KOWALSKI - wybór, śpiew, gitara
ANITA BITTNER - aranżacje, fagot
MARZENA ŁOPIŃSKA - flet
JUSTYNA GERTNER- PIECHEL - wiolonczela
WOJCIECH WINIARSKI - gitara
ROBERT REKIEL - instrumenty perkusyjne
WWW.JACEKKOWALSKI.PL
PIEŚŃ ŻOŁNIERSKA o Najświętszej Maryi Pannie konfederatów barskich, A. D. 1769
Marsz, marsz me serce, pobudkę biją
Strzelaj modlitwy, a chwal Maryją:
Bo u Maryi jesteś w komendzie,
Nad Nią mocniejszej mieć świat nie będzie.
Feldgradron biją, stawaj do tropu,
Żadnemu Pani nie da urlopu:
Masz urlop życia nie wiesz jak długo,
Bądźże tej Pannie na wieki sługą.
Stań do parolu, odbierz go śmiało,
Aby na wieki w twem sercu trwało:
Parol jest Jezus, hasło Maryja,
Niech im twe serce na wieki sprzyja.
Wierz w artykuły mocno w swej wierze,
Byś powinności pilnował szczerze:
Jak zdradzisz Panią, będziesz w areszcie,
Wspomnij o życia swojego reszcie.
A przy ostatnim życia momencie,
Wybrańcem Panny bądź w regimencie:
I obyś poszedł z abszejtem swojem
Z błogosławieństwem Maryi twojem.
PRZEKLEŃSTWO
Ryszard Berwiński, Feliks Nowowiejski
Złe powietrze, ogień, woda
I wszelaka zła przygoda
Będą temu, kto by starą
Ojców swoich wzgardził wiarą.
Zwierz drapieżny do obory,
Między stada czarne mory
Wejdą temu, kto by starą
Ojców swoich wzgardził wiarą.
A po śmierci garści ziemi,
Gdzieby spoczął kośćmi swemi,
Nie dostanie, kto by starą
Ojców swoich wzgardził wiarą.
Marnie zginie, wiatr rozmiecie
Kości jego po wszem świecie,
Marnie zginie, kto by starą
Ojców swoich wzgardził wiarą.
WARSZAWIANKA
Casimir Delavigne
tł. Karol Sienkiewicz / muz. Karol Kurpiński
Oto dziś dzień krwi i chwały,
Oby dniem wskrzeszenia był.
W tęczę Franków Orzeł Biały
Patrząc, lot swój w niebo wzbił.
A nadzieją podniecany,
Woła do nas z górnych stron:
"Powstań Polsko, skrusz kajdany,
Dziś twój tryumf albo zgon".
REFREN: Hej, kto Polak na bagnety! / żyj swobodo, Polsko żyj!
/ Takim hasłem cnej podniety / Trąbo nasza, wrogom grzmij!
Wy przynajmniej, coście legli
W obcych krajach, za kraj swój,
Bracia nasi, z grobów zbiegli!
Błogosławcie bratni bój.
Lub zwyciężym - lub gotowi
Z trupów naszych tamę wznieść,
By krok spóźnić olbrzymowi
Co chce światu pęta nieść.
REFREN: Hej, kto Polak .
Grzmijcie bębny, ryczcie działa,
Dalej dzieci w gęsty szyk.
Wiedzie hufce wolność, chwała,
Tryumf błyska w ostrzu pik.
Leć, nasz orle, w górnym pędzie,
Sławie, Polsce, światu służ!
Kto przeżyje, wolnym będzie,
Kto umiera, wolny już!
CO TAM MARZYĆ
Mieczysław Romanowski, Stanisław Duniecki
Co tam marzyć o kochaniu,
O Bogdance i róż rwaniu,
Dla nas nie ma róż;
My - jak ptacy na wędrówce
Dziś tu, jutro na placówce
Może staniem już.
REFREN: Co śni serce, niech raz prześni! / W twarde życie
twarde pieśni / Niech wiodą jak w tan. / A miast ręce - rękojeści
/ Szczery uścisk, gdy obwieści / Z niebios chwilę Pan.
Szczęście, dola później może!
Ach, lecz tylko Ty wiesz, Boże!
Co tam spotka nas.
Ty wiesz, komu uśmiech miły,
Komu kwiaty na mogiły
Niesie przyszły czas.
PIEŚŃ UŁANÓW POD WAWREM
Wincenty Pol
Nie masz pana nad ułana,
A nad lancę nie masz broni!
Gdzie uderzy, Moskal leży,
Albo wilkiem w stepy goni:
Od tej dłoni, od tej broni,
Moskal wilkiem w stepy goni!
Boć też żwawo w lewo, w prawo,
I nie blisko ruszać trzeba;
Rąk niewiele, Przyjaciele!
Lecz kraj wielki dały nieba:
Ach, kraj żyzny dały nieba,
Więcej chleba, niż potrzeba!
Rżą rumaki, znane szlaki,
I jeżeli Bóg da zdrowie
O, niemylnie będziem w Wilnie,
Będziem hulać po Kijowie:
Hej, panowie, po Kijowie!
Jeźli Pan Bóg da nam zdrowie.
Najprzód Rusi łeb paść musi;
A jak nad nim kruk zakraka,
Nie zabawiem, i oprawiem
Naszą lancą i Prusaka:
Hej, Prusaka nieboraka
Spławiem Wisłą bez flisaka!
PIEŚŃ STRZELCÓW
Władysław Ludwik Anczyc
Hej, strzelcy wraz, nad nami Orzeł Biały,
A przeciw nam śmiertelny stoi wróg.
Wnet z naszych strzelb piorunne zagrzmią strzały,
A lotem kul kieruje Zbawca Bóg!
Więc gotuj broń i kulę bij głęboko,
O ojców grób bagnetów poostrz stal!
Na odgłos trąb swój sztucer mierz na oko,
Hej, baczność! cel, i w łeb lub serce pal!
REFREN: Hej, trąb! hej, trąb! strzelecka trąbko w dal!
A kłuj, a rąb i w łeb lub serce pal.
Chcesz zdurzyć nas, oszukać chcesz nas czule,
Plujem ci w twarz za morze twoich łask!
Amnestią twą owiniem nasze kule,
Odpowiedź da huk armat, kurków trzask.
Do Azji precz, potomku Czyngiz - chana,
Tam żywioł twój, tam ziemia carskich gal.
Nie dla cię, nie, krwią polską ziemia zlana,
Hej, baczność! cel, i w łeb lub serce pal!
REFREN: Hej, trąb! hej, trąb! strzelecka trąbko w dal!
A kłuj, a rąb i w łeb lub serce pal.
PIEŚŃ RYCERSKA
Przy świetle, które nieprzyjaciel rzucił
Widać w milczeniu rozstawione warty.
Tam młody żołnierz, aby noc swą skrócił
Tak sobie duma, nad orężem wsparty:
REFREN: Słodki zefirze, zefirze jedyny, / Nieś moje pienia do
lubej krainy, / Powiedz, że żyję, żem zajęty cały / Swoją
Ojczyzną i wielkością chwały.
Jutro okazać trzebno dowód męstwa,
Nim zorza wzejdzie, bitwa się wyłoni.
Śmierć mnie zaniknie może wśród zwycięstwa,
Lecz choć polegnę, to obok mej broni.
REFREN: Słodki zefirze, zefirze jedyny, / Nieś moje pienia do
lubej krainy, / Powiedz, że żyję, żem zajęty cały / Swoją
Ojczyzną i wielkością chwały.
Ojczyzno moja, gdy Cię mogę wspierać,
Nie żal żyć w nędzy, nie żal i umierać.
Dla ciebie zjadłe smakują trucizny,
Znosić kalectwo i szlachetność blizny.
MY, PIERWSZA BRYGADA
Tadeusz Biernacki, Andrzej Tadeusz Hałaciński
Legiony to - żołnierska nuta,
Legiony to - straceńców los;
Legiony to - rycerska buta,
Legiony to - ofiarny stos.
REFREN: My, Pierwsza Brygada, / Strzelecka gromada, / Na stos
rzuciliśmy / Swój życia los, / Na stos, na stos!
O, ile mąk, ile cierpienia,
O, ile krwi, wylanych łez,
Pomimo to nie ma zwątpienia,
Dodawał sił - wędrówki kres.
Krzyczeli, żeśmy stumanieni
Nie wierząc nam, że chcieć - to móc!
Leliśmy krew osamotnieni,
A z nami był nasz drogi wódz!
Nie chcemy już od was uznania
Ni waszych mów, ni waszych łez!
Skończyły się dni kołatania
Do waszych serc - do waszych kies!
Potrafim dziś dla potomności
Ostatki swych poświęcić dni,
Wśród fałszów siać siew szlachetności,
Miazgą swych ciał, żarem swej krwi.
PIEŚŃ KONFEDERATÓW
Juliusz Słowacki
Nigdy z królami nie będziem w aliansach,
Nigdy przed mocą nie ugniemy szyi;
Bo u Chrystusa my na ordynansach,
Słudzy Maryi!
Więc choć się spęka świat, i zadrży słońce,
Chociaż się chmury i morza nasrożą;
Choćby na smokach wojska latające,
Nas nie zatrwożą.
Bóg naszych ojców i dziś jest nad nami!
Więc nie dopuści upaść żadnej klęsce.
Wszak póki On był z naszymi ojcami,
Byli zwycięzce!
Więc nie wpadniemy w żadną wilczą jamę,
Nie uklękniemy przed mocarzy władzą;
Wiedząc, że nawet grobowce nas same
Bogu oddadzą.
Ze skowronkami wstaliśmy do pracy
I spać pójdziemy o wieczornej zorzy,
Ale w grobowcach my jeszcze żołdacy
I hufiec Boży.
Bo kto zaufał Chrystusowi Panu
I szedł na święte kraju werbowanie;
Ten de profundis z ciemnego kurhanu
Na trąbę wstanie.
Bóg jest ucieczką i obroną naszą!
Póki On z nami, całe piekła pękną!
Ani ogniste smoki nas ustraszą,
Ani ulękną.
Nie złamie nas głód, ni żaden frasunek,
Ani zhołdują żadne świata hołdy:
Bo na Chrystusa my poszli werbunek,
Na jego żołdy.
PIOSENKA INTERNOWANYCH
parafraza Pieśni Konfederatów Słowackiego,
prawykonanie publiczne 3 maja 1982 roku
na "spacerniaku" więzienia w Gębarzewie
Nigdy z WRON-ami nie będziem w aliansach,
Generałowi nie przyznamy racji,
Bo u Regana jesteśmy w kieszeni,
Karły reakcji.
My ekstremiści wszelakiej maści,
Podejrzanego autoramentu,
Koledzy Straussa, Hupki i Czaji,
Stek ekstrementów!
Wywołaliśmy kolejną wojnę,
Przez nas dziś nie śpi wojsko i milicja,
Bo nam się marzył parlamentaryzm
I opozycja.
Dla nas ośrodki odosobnienia
I srogiej kary oczekiwanie,
Bo kto pokalał swoje własne gniazdo,
Słusznie dostanie.
Partia Lenina znowu jest nad nami,
Wojsko Breżniewa pomóc jej gotowe,
Jak się zabiorą ochoczo do pracy,
Zrobią odnowę.
WRONA SKONA !!!
Wybór piosenek i opracowanie śpiewnika: Akolitka
13.04.2011r.
RODAKpress
